czwartek, 31 marca 2011

Lubię deszcz, bo gdy pada nie widać mych łez...



Dlaczego ludzie na tym świecie nie są do końca szczerzy wobec siebie? Przecież każdy przed każdym ukrywa swe sekrety, nie daje poznać siebie.. Tylko ludzie odważni pokazują swoje prawdziwe ja. Każdego dnia są prawdziwi. Żyją dzięki temu pełnią życia. Są rozumieni, nie mogą innym zarzucić: "Przecież ty mnie nie rozumiesz". Mają mniej zmartwień.. Ja nie należę do tych osób. Każdego dnia wkładam inną maskę, zależy gdzie jestem i z kim przebywam. Kiedy ściągam swą maskę? Gdy jestem sama. Dlaczego tak jest? Bo wiem, że nie będę zrozumiana, będę odrzucona i zostanę sama... Moje życie to gra, która ma cztery sceny. Jedną jest szkoła, drugą dom i rodzina, trzecią przyjaciele a czwartą moje prawdziwe życie.

UPADAM
Każdego dnia ciemność jeszcze większa,
Ból, samotność i pustka
kryją się w mym sercu,
niemy krzyk jest coraz głośniejszy.
Spadam wciąż w dół,
nie mogąc się niczego złapać.
Me skrzydła, niezdolne by latać,
bo plami je krew niewinnych...
Upadam...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz